İnsan Dilinin İlk Kelimesi: 'Bekos'

-
Bir insan, doğduğu günden itibaren bir odaya kapatılıp kimseyle iletişime geçmeden büyürse kendi başına konuşabilir mi? Diyelim ki konuştu. İlk kelimesi sizce ne olurdu?

Bu yazıyı yazmamda ve bu soruları sormamda bana ilham veren kitap Paul Auster'ın New York Üçlemesi'nin ilk kitabı olan "Cam Kent" oldu. Kitabı iki gün önce okumaya başladım. Kitap oldukça ilgi çekici bir polisiye romanı. Kitap incelemesini ayrıca yazacağımdan kitapla ilgili detayları hemen geçerek asıl konumuza gelmek istiyorum. Kitabın mevcut olaylar silsilesinde çok önemli bir karakterimiz var: Peter Stillman. Kendisi ilk konuşmaya başladığı andan itibaren ne olduğunu anlayamadan kalakalacaksınız. Önce otizimli olabileceğini düşündüm ardından başka yerlere gidiyor olaylar hayali karakterler mi şizofren mi çıkacak Peter ne diyor nee nasıl derkeeennn! Öğreniyoruz ki Peter babası tarafından yıllarca bir odada kendisiyle hiç bir iletişim kurulmadan tutulmuş. Elbette konuşamıyor uzun bir süre ve evden kurtarıldıktan sonra (nasıl olduğunu merak edenler kitabı mutlaka okusun) tedavi görmeye başlıyor. Sonrasında konuşmaya başlıyor ama nasıl bir konuşma...

Peter Stillman ile bu çarpıcı tanışıklığımızdan sonra olan bölüm bizi milattan önce 7.yüzyıla götürüyor. Belki duyanınız göreniniz vardır bu hikayeyi:
Mısır Firavunu Psamtik, MÖ 7. yüzyılda iki bebeğini dış dünyadan ayırarak onlarla hiç konuşamaması öğütlenmiş bir hizmetçi eşliğinde büyütüyor. Heredotos'un aktardığına göre her şeye rağmen bu çocuklar konuşmayı öğrenmişler. Ağızlarından ilk çıkan sözcük ise Frigya dilinde 'bekos' yani 'ekmek' olmuş.

Bu ve buna benzer deneyler yıllar içerisinde çoğu kez tekrarlanmış. Amacı ise kişinin kendini ifade etmek için bir dil yaratıp yaratmayacağını görmek ve yaratırsa bunun hangi dil olacağı sorusuna cevap bulmak.

Peki siz ne düşünüyorsunuz? İnsanlar ilk doğduğu andan itibaren dünyadaki yaşamdan izole bir şekilde büyürlerse yine de konuşmayı başarabilirler mi? Konuşmak, iletişim kurmak insanın doğuştan gelen bir bir becerisi midir? 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bir Gürgen Dalıyım

-
Resim
    "Ege toprağında gencecik bir gürgendim. Beşparmak Dağları'nın ardında, küçük bir düzlükte yaşardım.Sabahtan akşama dek kuşlar uçardı tepemde, biçimden biçime giren, renk renk bulutlar uçardı." İşte böyle başlar 'Ben Bir Gürgen Dalıyım'.     Her ne kadar çocuklar için yazılmış bir roman olarak bahsedilse de ben bu büyülü masalı çocuklar için deyip geçilmemesi gerekenler arasına hatta bu listenin en başına koymak istiyorum.      Bence bir kitabın çocuklar için yazılmış olması daha büyük değerler içermesini gerektirir. Çok daha özenli yazılmalıdır. Hasan Ali Toptaş da aynen böyle yapmış. Varoluş ve yokoluşu bize anlatırkenki edebi gücüne bir de olağanüstü hayal dünyasını ekleyerek sunmuş kitabını. Bu nedenle Hasan Ali Toptaş'ın -çocuklar için demeye gönlüm razı olmasa da- çocuklar için bir kitap yazmış olması büyük bir şans. Bu nedenle çocukların muhakkak okuması gerektiğini düşünüyorum. Sayfalarının renkleri, illüstrasyonlar hem onlara kitabı
Devamı

Kemal Tahir - Yorgun Savaşçı

-
Resim
   Başlıktan da anlayacağınız gibi bu gün Yorgun Savaşçı romanıyla ilgili bir değerlendirme ve bilgi yazısı paylaşıyor olacağım. Bu roman benim için pek çok önem taşımakta. Öncelikle blogumda yayınladığım ilk kitap incelemesi olması sebebiyle elbette ki.  Fakat bende bir öncesi var.    Bu romanı üniversite 3.sınıftayken okumuştum. Siyaset Bilimi öğrencileri bilirler; bize genelde ders kitapları, çeviri makaleler vs.ler dışında bir de öneri romanlar okutulur. En azından bizim öyleydi J Bu romanı çok zor bir hocanın dersinde okuyorduk ve yani kimse umursamıyor ben deli gibi altını bir defa çiziyorsam üç defa cetvelle falan çiziyorum o derece önemsiyorum. O ara da erkek arkadaşım İstanbul’a gitmemiz için planlar yapıyor, ben de ilk kez adalara gideceğim çıldırıyoum mutluluktan ama bir yığın da okumalar birikmiş...  E ne yaptım ? Gittim ! Tabi yalnız gitmedim, yanıma romanımı da alarak gittim. Son sayfalarını dönüş günümüzde Bebek’teki Starbucks’ta okudum.(Aşağıdaki fotoğraf da orad
Devamı

Bizim Büyük Çaresizliğimiz (Film)

-
Resim
"İki yakın arkadaşın aynı kadına aşık olması ve kahvaltıda peynirin üzerine reçel sürebilme iştahı." *Spoiler içerir. Imdb: 6.9     Hepinize merhaba,     2018’de okuyup sevdiğim kitapları instagram hesabımda yeniden paylaştığım bir seri başlattım. Dün de “Bizim Büyük Çaresizliğimiz” kitabındaydı sıra. Okuyup çok beğendiğimi yazdığımda mutlaka filmini de izle diyen çok kişi olmuştu ama bir türlü fırsatını bulamamıştım. Dün hazır paylaşmışken filmini de izleyeyim dedim.     Oldukça dingin ve huzur içinde ilerleyen bir filmdi. Benim için Ankara’da geçiyor olması bile filmin fazlasıyla büyüleyici olmasına yetiyor aslında. Kitabın filme uyarlamalarında ben karşılaştırmamayı genellikle tercih ediyorum ama bu defa yapmadan edemedim bir türlü. Kitabı bir yıl önce okumuş olmama rağmen hayalimdeki Ender ve Çetin dostluğu netliğini koruyor. Kitabı okurken aralarındaki sıcaklık, dostluk daha fazlaydı sanki. (Ya da ben öyleyken daha mutluydum.)  Karakt
Devamı