Kırmızı Bisiklet

"Size söyledim, düş gücünü yok etmeliyiz... Düş gücünün kökünü kazımalıyız." Herkese selamlar... Bu fotoğraf Ankara'dan. Kitabı aldığımda çekmiştim. O dönemki yoğunluğumdan Biz romanına başlayamamıştım ama eve dönerken yolda başladım ve geçtiğimiz günlerde de bitirdim. Eve dönmeden fotoğraftaki dalın ağacı elmalarını vermişti bile. O yüzden daha fazla geçirmeden zamanı kitaba geçiyorum. Yevgeni Zamyatin'in bu eseri distopyaların miladı olarak kabul ediliyor. Ülkemizde George Orwell çoğu kimse tarafından bilinse de Yevgeni Zamyatin'in Biz eseri pek anılmamakta. Oysa Kitabın önsözünde bayıldığım cümleleriyle Bülent Somay'ın da ifade ettiği gibi Zamyatin, 1984' ve hatta Huxley'e de ilham kaynağı olmuş. Daha önce distopya okumadıysanız ya da 1984'ü okumadıysanız gözlerinizden kalbiniz çıkacak kadar heyecanlanabilirsiniz (bu da nasıl bir çılgınlıksa). Ama okuduysanız çokça benzerlik bulup yine de sevip etkisinden çıkmanız çok dah...

Geçtiğimiz günlerde Instagram’da ‘Yalnız Kadın’ romanını okuduğum ve yalnızlık meselesi ile ilgili konuşmak üzere bir şeyler yazdığım bir fotoğraf paylaşmıştım. Tam olarak şunlardı yazdıklarım: “ Yalnız adam denilince akıllara zarar bir romantizm geliyor herkesin aklına. Ama yalnız kadın? Roma filmini izleyenleri bir adım öne alalım. Filmi bin bir sabır izledik izledik izlediiiikk sonra Sofia bir hırsla eve dönüp Cleo’ya “Kadınlar her zaman yalnızdır.” dediğinde içimizde nasıl öyle amansız bir yere dokundu ve filmi neredeyse sadece o sahnesiyle hatırlar olduk? Yalnız olmak zor ama yalnız kadın olmak aman aman ağıtları neden yakılıyor? Postmodern dünyanın bıdı bıdılarını yapasım yok ama bir yalnızlıktır aldı gidiyor… Kim bu yalnız kadınlar? ” Ne yazık ki kadınlar da dahil olmak üzere kadın yalnızlığını hüzünlü, acınası, buruk ve de imkansız olacak şekilde anlatan mesajlar gönderildi. Bu kadarla kalsa iyi bir de yalnız adam methiyelerini de düzmeye de...