En Güzel Günlerini Demek Bensiz Yaşadın
" “Gerçek ne değil sence ?” diye sordum.” “Bence gerçek, unutulur şey değil.” “Gerçeklik hiç bir zaman düşünülmüş bir şey olmadı. Gerçek, düşlerin en büyüğü olmalı.” Bu romanı en güzel tanımlayan kelime ‘naif’ bana kalırsa. Özenli ve abartısız, romantik ve biraz buğulu. Bazen hüzünlü ve çok içten. “Aile, soy ağacına kazınmış isimler değil, ceviz ağacından yapılmış masayı sofra yapan insanlardır.” İşte böyle bir masanın etrafına toplanan insanların hikayesini okuyoruz. Bu aileyi masa örtüsünden, türk kahvesinden, topik yemeğinden, masadaki mezesinden, ıspanaklı gül böreğinden, Alis’in ayakkabısından, irmik helvasından dinliyoruz. ‘Kalabalık’la...