İnsanlığa Övgü

Dünyanın hemen her yerine ayak basmış bir gezgin bir gün kendini kurak bir toprak parçasında bulmuş. Etrafta ses seda yok, toprakta biten tek bir ağaç; yolda yürüyen tek bir canlı bile !
Dünyanın sonuna geldiğini zannetmiş.
Başlamış dolanıp durmaya.
Bir kaç insan görmeye başlamış.
Öğrenmiş ki burada ne kadın yaşarmış ne çocuk .
Kadınlar ve çocukların nereye gittiğini sormak istemiş ama bu kelimeleri kullanmak bile yasakmış.
Meğerse çok acı bir tarih yaşanmış bu topraklarda.
Burada yaşayan insanlar yıllarca kadını yok etmeye çalışmış.
Sanmayın ki bunu bir tek erkekler yapmış.
Kadına yok olması gerektiği öyle bir öğretilmiş ki kendilerini de birbirlerini de yok etmeye başlamışlar.
Erkek cinsiyeti giderek kendini bir silaha dönüştürmüş.
Yücelttikçe yüceltmiş kendini.
Kadınlar, çocuklar, sokaktaki korunmaya muhtaç hayvanlar bile erkeğin saldırısına uğruyormuş.
Ağaçlar, bitkilerse seçilmiş erkek takımının elinde yok oluyormuş.
Çocuk katli, kadın tecavüzü, hayvan istismarı, doğaya saldırı arttıkça artıyormuş.
Erkekler, katletmek için daima kendine bir şeyler bulmayı başarıyormuş.
Katlettikçe bu açlık artıyor, açlığını doyurmaya çalıştıkça yenilmez bir canavara dönüşüyormuş.
Bu durumu düzeltmek için gücü başka bir silah olarak kullanan seçilmiş erkekler takımı ise çözümü öldürmekte bulmuş.
Başta bu öldürme fikrini herkes desteklemiş.
Sanmışlar ki çocuklarını ve kendilerini böylece koruyabilirler.
Sanmışlar ki öldürmek, ölmek en ağır ve caydırıcı ceza olacak; içlerindeki yangın biraz da olsa hafifleyecek...
Ama pek de öyle olmamış.
Suçlular ölüme giderken insanların hepsi başta zafer kazanmışçasına sevinmişler.
Fakat erkekler cumhuriyeti kadını toplumdan dışlamaya, tecavüzüne kılıf uydurmaya, çocukları katletmeye devam ediyormuş.
Ülkenin kanunları yıllardır uygulanmadığı için adalet işlerinin nasıl görüldüğünü çoktan unutmuşlar.
İdam mahkumları bile asıl suçlular değilmiş.
Bir süre sonra tecavüze uğrayan mağdurlar suçlu bulunmaya başlanmış.
Her şey ama her şey eskiden olduğu gibiymiş.
Kalan tüm kadınlar da idama mahkum edilmiş böylece.
Bunun çözümünün böyle olamayacağını anladıklarında ise koca bir toplumdan geriye ancak bir avuç erkek kalmış.
Kadını, çocuğu yok eden bu toplum kendini de böylece yok etmiş.